Thirteen Ways of Looking at a Blackbird - Wallace Stevens

______________

والاس استیونس

فارسی : یاشار احد صارمی
_____________

سیزده جور نگاه به زاغ سیاه

1

در میان بیست کوهِ برفی
تنها چیزی که وُول می خورد
چشم زاغ سیاه .ه

2



من و سه فکر
شبیه درختی
که بر آن سه زاغ نشسته

3

چرخ می زند در بادهای پاییزی زاغ سیاه
قطعه ای کوتاه از پانتومیم

4

یکیست مرد و زن
یکیست مرد و زن و آن زاغ

5

نمی‌دانم کدامش را ترجیح بدهم‌
زیبایی ‌نشانه‌ها را
یا زیبایی اشاره‌ها را
به وقتِ سوت زدن زاغ سیاه یا دُرست بعد .ه

6

قندیل‌های یخ پنجره‌های بلند را پر کردند
با شیشه‌های وحشی شان.ه
سایه ی زاغ
از آن گذشت و برگشت
و حوصله
در سایه
‌طرحی برداشت ازعلتی مجهول .ه

7

آی اِی مردان لاغرِ هَدامی
چرا به رویای پرنده های طلایی فرو می روید
مگر نمی‌بینید
میان پاهای زن هاتان زاغ سیاه چطوری بیتوته می کند

8

لهجه‌‌های بااصل و نصبی را می‌شناسم
تن‌تَنَن‌های زلال و فاش
و این را هم می‌‌دانم
این زاغچه در دانسته های من دست دارد.ه

9

از زاویه دیدم که دور می شود زاغی
ردش می ماند
روی لبه‌ یکی از دایره‌ها.ه


10

در چشم‌اندازِ زاغ هایی که در نور سبز پرواز می‌کنند
حتی نوای صداهای زیبا
به جیغ و داد می افتند


11


در فایتون شیشه ای به طرف کِنیدیکِت راه افتاد
یکبار دلش هری فرو ریخت
نکند اس بها سایه سیاه فایتون را
با زاغ های سیاه قاطی کنند

12

جنب و جوش رودخانه
لابد زاغچه ها می پرند

13

بعد از ظهر همه‌اش غروب بود
برف می‌بارید
و می‌رفت که برف بیشتر ببارد
زاغ سیاه نشست روی شاخه درخت سدر.ه

پانوشت: این زاغ سیاه ( من کلاغ سیاه فکر می کردم. حسین شرنگ گفت: نه. زاغچه. یا زاغ سیاه. )می تواند هم سار باشد در فارسی یک هر پرنده ی سیاه در به هنگام برف و زمستان <--- فارسی نویس این شعر. منه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه

Thirteen Ways of Looking at a Blackbird
by Wallace Stevens

Farsi by Yashar Ahad Saremi

I
Among twenty snowy mountains,
The only moving thing
Was the eye of the blackbird.

II
I was of three minds,
Like a tree
In which there are three blackbirds.

III
The blackbird whirled in the autumn winds.
It was a small part of the pantomime.

IV
A man and a woman
Are one.
A man and a woman and a blackbird
Are one.

V
I do not know which to prefer,
The beauty of inflections
Or the beauty of innuendoes,
The blackbird whistling
Or just after.

VI
Icicles filled the long window
With barbaric glass.
The shadow of the blackbird
Crossed it, to and fro.
The mood
Traced in the shadow
An indecipherable cause.

VII
O thin men of Haddam,
Why do you imagine golden birds?
Do you not see how the blackbird
Walks around the feet
Of the women about you?

VIII
I know noble accents
And lucid, inescapable rhythms;
But I know, too,
That the blackbird is involved
In what I know.

IX
When the blackbird flew out of sight,
It marked the edge
Of one of many circles.

X
At the sight of blackbirds
Flying in a green light,
Even the bawds of euphony
Would cry out sharply.

XI
He rode over Connecticut
In a glass coach.
Once, a fear pierced him,
In that he mistook
The shadow of his equipage
For blackbirds.

XII
The river is moving.
The blackbird must be flying.

XIII
It was evening all afternoon.
It was snowing
And it was going to snow.
The blackbird sat
In the cedar-limbs

______________

Jazz for midnight - which comes early tonight and dispells all gloom:

La Vie En Rose - Louis Armstrong

_________