Shahram Sheydayi
_____________
Man Ray: Etoile de Verre, 1965 - white pencil and rhinestone on sandpaper mounted on paperboard
____________
شهرام شیدایی
مردی که در بعد از ظهری ساکت
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه باغچه اش را آب می داد
ه ه ه ه ه ه ه ه ناگهان به یاد آورد که مُرده
لحظه ای بعد
ه ه ه ه ه ه ه سایه ها و صداهای بعد از ظهر یکی می شوند
ه ه و یکریزیِ فراموشی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه همه چیز را می بلعد.ه
مانده ای و به دقت نگاه می کنی :ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هیچ اثری از او نیست .ه
و چند روز فکر مرا می گیرد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه فکر کسانی که هرگز
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه وجود نداشته اند
لحظه ای دلم می خواست به شکلِ زنِ سابق آن مرد در آیم
ه ه ه ه ه از کنار او بگذرم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه و مرد سراسیمه شلنگِ آب را رها کند
بدَود
ه ه ه ه ه زن بایستد ه ه ه بگوید
ه ه ه ه ه ه ه بیست سال حرف بعد از تو برایم مانده
ه ه ه ه ه ه ه ه بیست سال اتفاق و خبر بعد از تو
ه ه ه ه ه ه ه ه ه بیست سال بعد از تو برایم
بیست سال نبودن تو با من
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ...
زن آنجا می ایستد
ه ه ه ه ه ه ه ه اصلا حرفی نمی زند
مرد با هول و هراس به تنِ خوده ه ه لباس های خود
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه دست می کشد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه و سعی می کند باور کند.ه
مثل جریان دو مِه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه آن دو در هم شناور می شوند.ه
و من می مانم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه باغچه اش را آب می داد
ه ه ه ه ه ه ه ه ناگهان به یاد آورد که مُرده
لحظه ای بعد
ه ه ه ه ه ه ه سایه ها و صداهای بعد از ظهر یکی می شوند
ه ه و یکریزیِ فراموشی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه همه چیز را می بلعد.ه
مانده ای و به دقت نگاه می کنی :ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هیچ اثری از او نیست .ه
و چند روز فکر مرا می گیرد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه فکر کسانی که هرگز
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه وجود نداشته اند
لحظه ای دلم می خواست به شکلِ زنِ سابق آن مرد در آیم
ه ه ه ه ه از کنار او بگذرم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه و مرد سراسیمه شلنگِ آب را رها کند
بدَود
ه ه ه ه ه زن بایستد ه ه ه بگوید
ه ه ه ه ه ه ه بیست سال حرف بعد از تو برایم مانده
ه ه ه ه ه ه ه ه بیست سال اتفاق و خبر بعد از تو
ه ه ه ه ه ه ه ه ه بیست سال بعد از تو برایم
بیست سال نبودن تو با من
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ...
زن آنجا می ایستد
ه ه ه ه ه ه ه ه اصلا حرفی نمی زند
مرد با هول و هراس به تنِ خوده ه ه لباس های خود
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه دست می کشد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه و سعی می کند باور کند.ه
مثل جریان دو مِه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه آن دو در هم شناور می شوند.ه
و من می مانم
ه ه ه ه ه ه با کاغذی که در آن
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هیچ وقت
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هیچ اتفاقی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه نمی افتد.ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هیچ وقت
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هیچ اتفاقی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه نمی افتد.ه
ه1376/2/10ه
_______________
_______________
No comments:
Post a Comment