Sheida Mohammadi
__________
Ángela Serna_________
شیدا محمدی
اندوه کالسکه ی بلاتکلیف
اندوهِ کالسکه ی بلاتکلیف این طرف وُ
بیمارستانِ خون آلود ه ه ه ه آن طرف ...ه
چند خ ی اب ا ن ف اص ل ه تا تابلوی بوق زدن ممنوع
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه باید
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه میانه ی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه میدان
ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه بزایم . . . ه
سگ می لیسد تنم را
و آسفالت سرد
خون داغ مرا می پوشاند
روبروی خودم گُر گرفته ام
و سلام تو
بند جفتم را ق ی چ ی می کند.ه
دوباره خودم را زاییده ام
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه اگر
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه وغ وغ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه این نُ و ز آ د
بگذارد!ه
تابستان 82
_________
_________
1 comment:
سلام عزیز. شعر خوبی ست و بازیهای هجایی بهمچنین.. اگرچه تلخ.
Post a Comment