Hooman Nozhat

__________

Qorqud Dede
____________

هومن نزهت

باد

برگ ها ريخته ست
و
او رفته ست
و در ميان کوجه های دلتنگی
در مرگ برگ ها
باد
خود را به در و ديوار شهر می کوبد
ه«آه ای بهار گمشده !»ه

دودکش ها
آه سياه خود را
بدرقه ی باد می کنند

اينک
رد پای بهار
در زير برف
ه- برف سنگین زمستان -ه
پنهان شده ست
و غبار سرما
بر تن باد نشسته ست

آه از گريز مردم از باد

بهمن 66 - تبريز

___