Saturday, August 1, 2009

Minoo Nosrat

__________


Bill Brandt Baie des Anges, 1959

___________

مینو نصرت


1

پدر اجازه نمی دهد
تو را یاد بگیرم
لای دفترچه ی خاطراتم قدم می زند
زیر زمین خانه ام
پر است از خم هائی که با تو می جوشند
پدر اجازه نمی دهد
شراب بنوشم

2

لخت که می شوم
خند ه هایم می شکنند
لخت تر
استخوانهایم


3

از آن روزی که
ماهواره ها آسمان را به زمین کوبیدند
دیگر کسی
ماه را در حاشیه ی برکه ای
لخت ندید


4

وقتی اتفاق بیفتی
مرز ها ریحان می کارند
مرزبان ها آدامس نعنا تقسیم میکنند
و
رفت و امد از درختی به درخت دیگر
مجوز نمی خواهد


5

ترس ام رم میکند
وقتی تنور از چشمان تو بلند می شود
کرسی را موریانه ها خورده اند
زمستان اش باقی مانده است
دود در مطبخ
طرید و ناورد می کند





____________

6 comments:

آذر کیانی said...

سلام.محکوم به حبس تا آخر زندگی بعبارتی تردد مدام در حسرتهاست..همه این شعرهای خوب از همین حکایت دارد من تو ما..ممنون

شیدا محمدی said...

این شعرها یک سر و گردن از همه کارهایی که از مینو نصرت خواندم بالاتر بود. انگار یکی همه ته مایه تصویر و تخیل و زبان موجز را تکانده بود در این شعر ها تا من غرق لذتی بشوم که انگاری شعر. انگاری من. انگاری من هم بودم همه آنجاهایی که مینو لخت می شد و استخوانش می شکست و پدر اجازه نمی داد که شراب شود. که زمستان هنوز مانده است.

فريبا شادكهن said...

سلام.

بسيار لذت بردم مخصوصا از شعر يك و دو كه ايرانی نهفته در خود دارد

و شعر سوم كه انسان را عميقا برای گوناگونی فهم درگير می كند

پرستو ارسطو said...

مینو جانم
در فضا سازي تمام شعرها مینوگونه و با وسواسی ناشی از اندیشه های حریری ات بسيار دقيق و استادانه عمل کرده ای و در تركيب کلمات ، تصاوير و جمله ها هنرمندانه موزائیک های رنگین کمانی بکار گرفته ای و چنان چنگ درگیسوی اندیشه ها و احساساتم زده ای که خیره در جوشش عواطفی نادر و ناشناخته از چشمه ی ذهن شگرف ات مانده ام این کوچولوهای سپید یاسی پررنگ تر از همه ی اشعار ات در حافظه ام جا خوش میکنند همه ی اهل شعر میدانند که شعر های مینو نصرت هم از لحاظ تئوريك و هم به لحلظ علم زبان وبیان شعر نه تنها شعر هستند بلکه با خاصیت ماندگاری و جاودانگی خلق شده اند
احساساتی رسیده وکامل مثل توت های شیرین فصل تابستان درون مايه ي شعرهای اوست با رگه هایی از اگزيستانسياليسمی روشن وشفاف که حتا غمهای درون شعر اش هم بوی یاس ومریم میدهند گله ای که از سخت گیری پدر دارد آنقدر شیرین است که
نیازی به رسیدن شراب خمها نیست و انسان با نوشیدن این سطور ناب مست ازهشیاری میشود روحیه ی جهان بين عرفاني مینو باعث میشود که شعرهایش حتا در چند لایگی ها و چند صدایی های ویژه اش باز کانالهای تازه تری پیش نگاه وذهن مخاطب باز شود و همین ویژگی ها شعر او را متمایز میسازد تعابیر کلیشه ای در شعر او تابوست تشخص و فرديت در شعر مینو ساختار ی حقیقی ست که از ژرفا و وسعت ذهن واندیشه اش متبادر میشود

مینو جانم فقط یک سرو گردن از خدای کلام عقب تری و دو گام جلوتر
دوستت دارم وزبان شیرین ات را هم

یاشاسین منیم عزیز مینوم

پرستو ارسطو said...

مینو جانم
در فضا سازي تمام شعرها مینوگونه و با وسواسی ناشی از اندیشه های حریری ات بسيار دقيق و استادانه عمل کرده ای و در تركيب کلمات ، تصاوير و جمله ها هنرمندانه موزائیک های رنگین کمانی بکار گرفته ای و چنان چنگ درگیسوی اندیشه ها و احساساتم زده ای که خیره در جوشش عواطفی نادر و ناشناخته از چشمه ی ذهن شگرف ات مانده ام این کوچولوهای سپید یاسی پررنگ تر از همه ی اشعار ات در حافظه ام جا خوش میکنند همه ی اهل شعر میدانند که شعر های مینو نصرت هم از لحاظ تئوريك و هم به لحلظ علم زبان وبیان شعر نه تنها شعر هستند بلکه با خاصیت ماندگاری و جاودانگی خلق شده اند
احساساتی رسیده وکامل مثل توت های شیرین فصل تابستان درون مايه ي شعرهای اوست با رگه هایی از اگزيستانسياليسمی روشن وشفاف که حتا غمهای درون شعر اش هم بوی یاس ومریم میدهند گله ای که از سخت گیری پدر دارد آنقدر شیرین است که
نیازی به رسیدن شراب خمها نیست و انسان با نوشیدن این سطور ناب مست ازهشیاری میشود روحیه ی جهان بين عرفاني مینو باعث میشود که شعرهایش حتا در چند لایگی ها و چند صدایی های ویژه اش باز کانالهای تازه تری پیش نگاه وذهن مخاطب باز شود و همین ویژگی ها شعر او را متمایز میسازد تعابیر کلیشه ای در شعر او تابوست تشخص و فرديت در شعر مینو ساختار ی حقیقی ست که از ژرفا و وسعت ذهن واندیشه اش متبادر میشود

مینو جانم فقط یک سرو گردن از خدای کلام عقب تری و دو گام جلوتر
دوستت دارم وزبان شیرین ات را هم

یاشاسین منیم عزیز مینوم

مریم اسحاقی said...

سلام
شعرهای مینو را همیشه دوست دارم.
مینو جان ماهواره ها آسمان را به زمین کوبیده اند، از شعرها دود بلند می شود کاش شعرهایمان دوباره آرام بگیرند..