Mowlana Jalaluddin Rumi

_____________

مولانا جلاالدین محمد بلخی

_____________________

عف عف عف همی زند اشتر من ز تف تفی
وع وع وع همی کند حاسدم از شلقلقی
وع وع وع چه گویدم طفلک مهد بسته را
دق دق دق همی رسد گوش مرا زوق وقی
قو قو قوی بلبلان نعره همی زند مرا
قم قم قم شب غمان تا به صبوح ساققی
تن تن تن ز زهره ام پرده همی زند نوا
دف دف دف از این طرب پرده درد زرقرقی
گل گل گل شکفت و من بلبل بینوا شدم
غل غل غل همی زنم در چمنش ز وق وقی
جم جم جم ز جام جم جمجمه ی مرا نوا
نی نی نی به دف زند کاتش عشق مطلقی
هی هی هی شب غمان می بردم بطور او
کف کف کف مرا مده در ظلم عشقشقی
دم دم دم همی دهد چون دهلم هوای او
خم خم خم کمند او می کشدم که عاشقی
دل دل دل ز زلف او ره نبرد به هند و چین
غم غم غم ظلام آن ره زندش که عاشقی
هو هوی هو همی رسد از سوی کبریای حق
دل دل دل که دل منه جانب این مدققی
دو دو دو چو گوی شو در خم صولجان او
می می می رسد ترا جم جم جام حق حقی
حق حق حق همی زند فایض نور شمس دین
دق دق دق منه به خود حرف خرد که دق دقی

______________