Mansour Khaksar
______________
Antique Persian Tile, Circa 1900
_____________
منصور خاکسار
تا آن درخت بر آید
از پای در آمد
تا آن درخت
ه ه ه ه ه ه از آب و
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ابر
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه بر آید
و در سایه اش بیاساید
رگ مرگ رویید
و درخت خشکید!ه
پس
ه ه ه پا پس کشید
و با قلم مویی سپید
ه ه ه ه ه ه ه ه خانه را آراست
اما
ه ه ه نه سرما برید
ه ه ه و نه شب برخاست
تا آن درخت
ه ه ه ه ه ه از آب و
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ابر
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه بر آید
و در سایه اش بیاساید
رگ مرگ رویید
و درخت خشکید!ه
پس
ه ه ه پا پس کشید
و با قلم مویی سپید
ه ه ه ه ه ه ه ه خانه را آراست
اما
ه ه ه نه سرما برید
ه ه ه و نه شب برخاست
___
J.S. Bach - Concerto in D minor after Alessandro Marcello, BWV 974/II. Adagio
Pianist - Glenn Gould
_________
5 comments:
سلام. ...نمیدانم شاید حسرتی که این دنیا رو در خود قاب گرفته به همین دلیل اون روآونگ کهکشان کرده.و گرنه تکلیفش باید روشن تر از این میبود.ممنون.
به طرز عجیبی این شعر من رو به یه صحنه ای از یه فیلم گره زد
و ما عادت كرده ايم درختاني بكاريم كه شايد هيچ وقت زير سايه اش استراحت نكنيم
آیا راست است که شاعر این شعر منصور خاکسار لحظاتی قبل درگذشته است؟
علی از تهران
خداحافظ یکی از با صفاترین شاعر روی زمین. سفر خوشی داشته باشی. آخ منصور. کاک منصور
Post a Comment