Azadeh Davachi

_______________

Photo by Seifollah Samadian
___________________
آزاده دواچی

مومیایی

به خاطر نمی آورم چشم ها یم را
پلکهایی بسته
بردستان کدام سرزمین
تشییع شدم
در کدام جغرافیا دفنم کردند
در زوایه ی کدام ساعت، مضمن شدم
کی بود که نفس هایم حبس
در زمینم گیر کرد
چند بار الفبایشان بر تنم ،زخم شد
تا من باشم
تا بیرونم کشند
و چنگ زنم به تاریخی منحرف
به متونی بی خط
و دست کشم به صورت مردانی که نشناخته ام
چه قدر در خوابهایی تعبیر شدم
که بیداری نداشت
و بیرونم نیاوردند
تا دوباره میان کاغذهای سنگی
تکرار شوم
شک کرده ام به چرخش زمین
به دور انگشتانم
شک کرده ام به قبرهای نیمه
و گورهای بی نام
و دفن می شوم
در خاکی که جایی برایم ندارد

____________