Sunday, April 1, 2012

Rumi

__________________ 

مولانا جلال الدین بلخی
___________

بِبُردی دلم را بدادی به زاغان
گرفتم گروگان خیالت به تاوان
در آیی در آیم بگیری بگیرم
بگویی بگویم علامات مستان
نشاید نشاید ستم کرد با من
برای گریبان دریدن ز دامان
بیا و بیاور شرابی که گفتی
مگو: که نگفتم مرنجان مرنجان
شرابی شرابی که دل جمع گردد
چو دل جمع گردد شود تن پریشان
نخواهم نخواهم شرابی بهایی
از آن بحر بگشا شراب فراوان
ز تو باده دادن زِ من سجده کردن
زمن شکر کردن زتو گوهر افشان
چنانم کن ای جان که شکرم نماند
وظیفه بیفزا دوچندان سه چندان
بجوشان بجوشان شرابی ز سینه
بهاری بر آور از این برگ ریزان
خرابم کن ای جان که از شهر ویران
خراجی نجوید نه دیوان نه سلطان
خمش باش ای تن که تا جان بگوید
علی میر گردد چو بگذشت عثمان
خمش کردم ای جان بگو نوبت خود
توئی یوسف ما توئی خوبِ کنعان


___

No comments: