Ziba Karbassi

___________

Lady Godiva by John Maler Collier
______________________

زیبا کرباسی

کولاژ ۲

یوزومده بیریسینی من اولمایان هر زامان آختارمیش‌سینیز
اولمایانی اؤلدور موش‌سونوز ـ یوق‌آم من یوقدوم هیچ!ه
آرقانیزدان باقار کن سیزلره نه چوقراق اؤزونوزه بنزه‌ییردینیز
چیگنیم بیرآز ایندی تیتره‌ییر گورمیه‌سینیز دیه
داش آلتیندا بئله تیتره‌مه‌میشدیم تیتره‌دیغیمدا
دیرناق‌لاریمی چکه‌ر کن بئله من بوردا قیرمیزی بویوردوم اونلاری یالنیز
کؤکوندن کسدیغی‌نیزدا ساچلاریمی اؤروردوم سحر دالقالانسین یئل کیمی دیه اس‌سین دؤرت دؤرومه بئلیمه‌جان
گؤزلریمی‌ باغلادینیزدا ایته‌له‌دیغینیزده منی دار آغاجینا
بوردا یئریردیم اؤز ایاقلارملا من قومار ماساسینا
واریوقومو اوتوزوب و دؤندوغوم‌ده آینادا توپوروردم و یوزومده داها اولمایان بیرینی آختاریردیم! اُوردا یوقدی آرتیق!ه

اُوتاقی‌مین آیناسیندا ماراقلی ازبر وار!ه

هپ چکیب چیقاردیب گؤینی‌ین کؤنلومو تونلوره‌م باغلی مرهم سیز یارالی آینایا

نه گؤزه‌ل چام ‌آغاجی هی!ه
بو چام آغاجی بو آینادا نئجه نفس‌آلا بیلر؟ه


یاغیشین اینجی اولان داملاسی بیله‌ر
حالینی کلمه‌نین دوشه‌رکن شعر آغزیندان

کلاژ۲

همیشه در چهره‌ی من دنبال کسی گشته‌اید که من نبوده‌ام
نبوده‌ای را کشته‌اید. من نیستم! نبوده‌ام!ه
از پشت که نگاهتان می‌کردم بیشتر شبیهِ شما بودید
شانه‌ام کمی می‌لرزد تا نبینید!ه
زیر سنگ هم که لرزدیده بودم نلرزیده بودم
حتی وقتی که ناخن‌هایم را می‌کشیدید من اینجا بر ناخن‌هایم فقط سرخ می‌کشیدم
موهایم را که از تَه تراشیده بودید می‌بافتم تا سحر موج بردارد مثل نسیم بوزد دورتادور کمر
چشم‌هایم را که بسته بودید و هُلم می‌دادید به سویِ چوبه‌ی دار!ه
من اینجا با پای خودم راه می‌افتادم می‌رفتم پای میز قمار
داروندارم را می‌باختم و بر می‌گشتم تف می‌کردم در آینه‌ی تمام قد و در چهره‌ام دنبال کسی می‌گشتم که نیست!‌ نبود دیگر!ه
آینه‌ی اتاقِ من حافظه‌ی غریبی دارد!ه
دلم را که همیشه درد می‌کند پرت می‌کنم در آینه‌ای که زخم‌های بسته و بی‌مرهم دارد
عجب صنوبری!ه
این صنوبر در این آینه‌ی قدی چگونه نفس می‌کشد؟ه
دانه‌ی بارانی که دُردانه‌شد می‌داند
حالِ این واژه را که از دهانِ شعر افتاد.ه

_____________