ALI REZA SEYFEDDINI

________________

علیرضا سیف‌الدینی
__________________

جهان- ریختن

سفری درکارنیست
همه درایستگاهیم اما سفری درکارنیست
بدبختی بالاترازاین؟ه



چشم ِخیس ِتوراکه می بینم چشم ِخیس ِتن ات ازیاد می رود
مسافرنیستی ه ه می دانم
مسافرنیستم ه ه می دانی
غم به زبان ِچشم ِتوخیس می کند چشم ِمرا
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می ریزم؟ه


وچه چشمی دارداین تن ات
به هم که می رسیم بعدازمثلا ً سفری کوتاه می خندد
جهان سوارقطارمی شود ه ه ه دورمی شود ه ه ه شبیه نقطهُ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می ریزم؟ه



هرریختنی جدی ست ه ه ه حتا اشک
و دوست داشتن ات کارسختی ست ه ه ه می ریزم؟ه
اما من مردکارهای سختم
وپَرَم ه ه ه می پَرَم ه ه ه می پرانی ام روی پریدن پروانه به چشم ِخیس وُ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می ریزم؟ه


باریختن آدم یک جورنه دوجورمی شود بیدار
بیداری قبل ازریختن وُبعدازآن
اما آدمی که قبل ازریختن بیدارمی شود ه ه ه ریخته بیدارمی شود باچشم ِخیس
وچشم ِخیس ِتن نمی بیند
بیداری بعدازآن اما
پشیمانی سودی ندارد را نمی گویم
ازچشم می افتد ریختن بعد ازریختن با بیداری
اما،ه
هر ریختنی جدی ست ه ه ه حتا بیداری
ودوست داشتن ات کارسختی ست ه ه ه می ریزم؟ه
می پرم ه ه ه می ریزم؟ه
ازلحظه ای که مغزچلچله به خوردم داده ای می پرم
بپرانم پرکنم تورادیوانه مثل پسته مغزت کنم
پسته پسته بریزمت توی جیبم ه ه بیندازمت توی دهانم وُبیدارشوم
بیداری من عین ِریختن است ه ه ه می ریزم؟ه


سفری درکارنیست
بیا میان مراببرمیان باران شیربامیان خوددرمیان بگذاردباچشم خیس وازمیان
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه هه ه ه هه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه برداردهرمیانی را
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه تا جهان سوارقطارشود ه ه ه دورشود ه ه ه شبیه نقطهُ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه شب شودوَتاریکی نفس نفس زندبه باریکی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه هه ه ه هه ه ه ه ه ه ه ه می ریزم؟ ه


به رنگ شیرریخته می شوداین جهان به چشم ِخیس
جهان یعنی شیریدن
توی شیربودن هه ه ازشیرآمدن هه ه خوابیدن
خواب ِهست وُنیست را دیدن
و درایستگاه ماندن تا پایان این تأخیرکه زندگی ست
ورؤیت گرسنگی های جورواجور
گاه به شکل بچه های تخس
گاه باخرناسه های ماده شیری بنفش
وگاه هرشیردیگری ازعطش.ه

____________________