Saturday, November 1, 2008

Tirdad Nasri




تیرداد نصری

_______________


تنها شاعران


رفته با باد عشق
کبوتری
که حیاط را
با آن گلوی گرم
ه ه ه ه ه ه ه نقره می پاشید
رفته با باد:ه
دخترانم
شوق تماشا را
ه ه ه پنجره
بسته اند و
پسرانم
شرم دست های تهی را
شب
سر به بالینند

رفته با باد
و جهان چیزی را گم کرده است
حیاط تاریک ماند
ه ه ه ه آسمان ساکت است
تنها شاعران
ه ه ه ه به جستجوی ردِ پای باد
در راهند


_____________

2 comments:

Anonymous said...

یادش عزیز و گرامی. با مهر و سپاس از یاشار نازنین برای زحماتش، شهلا بهاردوست

Anonymous said...

مرسی از این شعر زیبا یاشار جان. تیرداد نصری یکی از شاعران مورد علاقه ی من است. روحش شادو آزاد باد. شاید که بیژن و او همنشین باشند