Mansoor Khaksar
________
![Armanian women under jacket](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg7-DgCM4tQnij050FPtSjghQcPwMQZO34B1GEZA8x4tCo3S2j6tM4j5OXR8vCZYR1z2NCbaWGkwpT6Ti31MRdNTQZqUrs6JeZh6Digky_yI9mR5ZBF850k-HNuF5d-adJasQT0RdobAE/s400/shirinkaftani.jpg)
Armanian women under jacket
_____
منصور خاکسار
آن سوی برهنگی
11
آن سوی برهنگی
11
بر کدام پله ی کوه خون!ه
از مه و تاریکی
ه ه ه ه ه ریخته است؟ه
که دل در خار عشقی نامیمون
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می شکند
و هر خوابی!ه
ه ه ه ه ه سراسیمه ست
ه ه ه ه ه ه ه ه از تصرفی شوم.ه
شیرن جان!ه
ه ه ماه را از بوم خود
ه ه ه ه ه حذف نکن
ه ه ه ه ه ه و شب را
ه ه ه ه ه ه ه ه روشنتر بنشان
که این محاق
بر دست و دهان ما
ه ه ه ه ه ه ه ماندنی شده است.ه
می بینی هنوز ... !ه
ه ه ه ه ه ه ه چشم روز
خیس از این پیراهن بخون درآمیخته است
این سهمگین گرهی که بر ابروی شیرین
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه رُسته است
و استخوان می ترکاند
دریغ ...! ه
از چشم این بداندیشه
ه ه ه ه ه که دست از تیغه ی شمشیر بر نمی نهد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه پنهان می ماند.ه
خُرد مردی
که دل آسوده
ه ه ه ه ه ه بر پاشنه ی شادی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه به قیاس فتح
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می چرخد.ه
و غبغب اش
از طوق و کلاهش
ه ه ه ه ه ه ه بر آمده تر است
سرانگشتی که به خون عشق
ه ه ه ه ه ه ه ه ه آغشته است
پاکیزه گی اش را
ه ه ه ه ه ه با کدام گمان خام
ه ه ه ه ه ه تضمین می کند؟ه
مگر در و درگاهی که از بُنِ نفرت
ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه رگ دریده اند
ه ه ه ه ه ه در سکوت فرو می خزند؟ه
و یا این نخوت
جان به سلامت خواهد برد؟ه
اگر این باد سر
می توانست دریابد
که پاچنگِ کدامین خطر کرده است
و هرگز از گزندِ عشق ایمن نیست
خود
ه ه سر به تیشه
ه ه ه ه ه ه می سپرد.ه
از مه و تاریکی
ه ه ه ه ه ریخته است؟ه
که دل در خار عشقی نامیمون
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می شکند
و هر خوابی!ه
ه ه ه ه ه سراسیمه ست
ه ه ه ه ه ه ه ه از تصرفی شوم.ه
شیرن جان!ه
ه ه ماه را از بوم خود
ه ه ه ه ه حذف نکن
ه ه ه ه ه ه و شب را
ه ه ه ه ه ه ه ه روشنتر بنشان
که این محاق
بر دست و دهان ما
ه ه ه ه ه ه ه ماندنی شده است.ه
می بینی هنوز ... !ه
ه ه ه ه ه ه ه چشم روز
خیس از این پیراهن بخون درآمیخته است
این سهمگین گرهی که بر ابروی شیرین
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه رُسته است
و استخوان می ترکاند
دریغ ...! ه
از چشم این بداندیشه
ه ه ه ه ه که دست از تیغه ی شمشیر بر نمی نهد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه پنهان می ماند.ه
خُرد مردی
که دل آسوده
ه ه ه ه ه ه بر پاشنه ی شادی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه به قیاس فتح
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می چرخد.ه
و غبغب اش
از طوق و کلاهش
ه ه ه ه ه ه ه بر آمده تر است
سرانگشتی که به خون عشق
ه ه ه ه ه ه ه ه ه آغشته است
پاکیزه گی اش را
ه ه ه ه ه ه با کدام گمان خام
ه ه ه ه ه ه تضمین می کند؟ه
مگر در و درگاهی که از بُنِ نفرت
ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه رگ دریده اند
ه ه ه ه ه ه در سکوت فرو می خزند؟ه
و یا این نخوت
جان به سلامت خواهد برد؟ه
اگر این باد سر
می توانست دریابد
که پاچنگِ کدامین خطر کرده است
و هرگز از گزندِ عشق ایمن نیست
خود
ه ه سر به تیشه
ه ه ه ه ه ه می سپرد.ه
__________
1 comment:
سلام. راستش شک دارم . باد نخوت اگر سری را بردارد چشمی میسازد که جز طوفان هیچ نبیند...ممنون
Post a Comment