Mansoureh Ashrafi

_______________

From the series New Guinea: where masks still dance
Chris Rainier, photographer
________________

منصوره اشرافی

مرگ های تابستانی

1

رها شده در معبرها
با بوی خون
آمیخته به زهر خنده ها و فریادها
با هجوم های مکرر
آکنده از دلهره و هراس و هول،ه
و برهنه
به برهنگی تابستان
در پاشویه حوض هر خانه ای
آمد و گسترده شد و سوزاند
در لهیب شعله های رقصان،ه
عاشقانه تن ها را.ه

2

مرگ
حلقه وار می گسترد
و می بارد
مثل خوشه های رسیده انگور
در آستانه ی فرو ریختن
مثل غباری تار
بر آیینه ی روشن تابستان
مثل نوری سمج
که تراویده از لابلای انگشتانی بسته
مثل درزی شفاف
در شکاف پلک های بسته.ه
مرگ، همیشه همین دور و برها
پرسه می زند.ه

3

وقتی زندگی
دشوارتر از مرگ است
مردن، رهایی ست
آن هنگام که موج وار
مشت بر درت می کوبد
و پر می کند
با اتفاق ساده اش
خلاء کسالت بار هستی را
و پس می زند نیستی، و هر آنچه تیرگی ست
رو به روشنی.ه
حضور او
نوشته ها را به آخر می برد
و خواب ها را به انتها.ه

تابستان 1388


____________