Hooman Nozhat
___________________
هومن نزهت
___________________
اعتراف
من تندیس سرخِ تاولم
يادگار تازيانه های زخمم من
وقتی که
قطره قطره
فرياد می شود.ه
زانوان لرزان ندامت و شرمم
ه ـ نفرين کودکانه يک رويا
درحماقت يک حادثه
برباد مي شود. ـ ه
من شاعر بی کلامم
شاعر صفحه های سفيدم
من واژه ي شکستم .ه
__________
No comments:
Post a Comment