Monday, March 1, 2010

Robab Moheb

___________


Neckartal (Bird) — Ludwig Windstosser, c. 1950
_____________

رباب محب


1

میانِ دو لحظه
سرما بود وُ زنجیرِ ساعت هائی که گم می شد
.ه

ما
ابعادِ خود را کمی تا شانه هایِ سنگینِ شعرهایمان
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می گستردیم
پیش از رسیدنِ بادها وُ توفان ها.
ه

پشتِ گردنه هایمان
خلوتِ صحرائی بود
بر پیکرِ
ه ه ه تک درختی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه می پیچید.ه


2

من
سواره ای بی اسبم
و این میدان
ه ه ه چشم هایِ من است
در دامنه هایم
ه ه ه می پاشد.ه

بَختک ها
ه ه ه دست هایِ درازی دارند
و این شعرهایِ قانون زده
که در قاب هایِ پنجره هایم می افتند

: پروانه هایِ زردِ زیرِ پوست
در لاکِ خالیِ تنم.ه




فوریه دوهزار و ده/ استکهلم



__


“The second movement, Adagio, from the Sonata in a minor, “Arpeggione,” by Franz Schubert (born 31 January, 1797; died 19 November, 1828), performed here by Pinchas Zukerman, viola, and Marc Neikrug, piano.

This sonata was composed in 1824 for piano and ‘arpeggione,’ a six-stringed fretted instrument, played with a bow, invented in 1823 by a Viennese guitar-maker. By the mid-1830s, the arpeggione had largely fallen out of use. Among bowed instruments the tuning of the viola is closest to that of the arpeggione.”


_

1 comment:

آذر کیانی said...

سلام خوب! اولا کی گفته که تو سوار بی اسبی. همه اسبهای این دنیا توان به گرده گرفتن تو را ندارند تو سوار- ی با همین شعرهات.شعر خیلی قشنگی ست و در شعر اول تصویر تک درخت در صحرا خیلی خوب آمده...ممنون.