Jahangir Sedaghatfar

____________________

Felix Vallotton - sunset 1918
_________

جهانگیر صداقت فر

" از تجربه هایی این همه تلخ "

ذره‌ای،ه
ه ه ه ذره‌ای،ه
ه ه ه ه ه ذره‌ای حتا، پند نمی پذیرم
از این خرمن خرمن تجربه‌های تباهی،ه
از این همه شخم‌های بی‌ برکت
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه بر خاکِ سفتِ سترون؛ه
و نمی‌‌آموزم هنوز هم
زبذرافشانِ سپیده‌ی مهر
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه بر آبست ها‌ی سیاهی.ه

در سلطه‌ی پلنگان
جان
ه ه طعام گونه‌ای را می‌‌ماند
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه- چونان چون متاعی مفت -ه
در معرض ِ هامون هویدا
ه ه ه ه ه ه ه ه بر معابر ِ بی‌ پناهی.ه
ساده دلم-ه
ه ه ه یعنی‌ به رگ آوند ِ جانم شمیم ِعطوفت جاری است
ه ه ه یعنی‌ زتموج ِ خونِ عاطفه می‌‌تپدم دل؛ه
ه[ آگاهم اما
ه ه ه خود از گزند ِ خلوص ِ طینتِ خویش(!) ]ه
جنمی ناپخته در من است، باری
که خصیصه‌ی حساس بودنم را
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه حمال وار
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه بار بر دوش می‌‌کشد؛ه
در قلب من فرشته‌ی معصومی است
که همواره به آهنگ ِ آشتی
اهریمن ِ پلید را در آغوش می‌‌کشد.ه

***
آی،ه
آماسی عظیم در من ورم می‌‌کند دارد انگار،ه
انفجاری
ه ه ه هر آینه
ه ه ه ه ه در انتظار ِ تکوین است...ه
و من،ه
ه ه تکه،ه
ه ه ه ه تکه،ه
ه ه ه ه ه تکه خواهم شد؛ خواهم سوخت
ولی‌ زتجربه ها‌ی این همه تلخ،ه
هرگز،ه
ه ه هرگز،ه
ه ه ه ه حاشا، نمی خواهم آموخت.ه

لوس آلتوس هیلز- ۹ می‌‌۲۰۱۰

______________

arsvitaest:

Maria de Barros, Mi Nada Um Ca Tem

_________________________