Mansoureh Ashrafi

_________________

Bowl, Phoenix, Arizona, 2007- Phil Douglis
_______________

منصوره اشرافی

عبور

جوانه هایم سر می زنند،ه
گاه و بی گاه.
پشت آفتاب دراز می کشم
و باد
و برهنگی
و شلاق.ه

کجایی تو
کو روزنه ی نوری.
سنگلاخ را در بر گرفته ام
خراشیده، از تیغ های تیز.ه

چه تفاوت
ما بر خاک، بیدار
تو در خاک، خفته.ه

خواب دیده ام
خانه ام را گم کرده ام
جنگل ها را می دوم
و شبانگاه،ه
بر ماسه های سیاه
خفتم
دریا، سیاه
و آسمان سیاه.ه


گرد نشسته بر روزهایم
اما، چه گوارا نبض تو
با من می زند هنوز.ه

به زندگی خندیدیم
و هی،
گریه کردیم
در دست های یکدیگر
و دویدیم
بی تابانه
به گریز، از خویش
در پی خانه ای که گم اش کرده ایم.ه

__

beirut - elephant gun

_________________