Friday, April 1, 2011

Massoud Atai

________________


مسعود عطائی
___________________

علف ِ هرزه

به آن کسی که از او راضی اند دشمن و دوست
بگو که زود بمیرد ،
ه ه چو مُردنش نیکوست

دلیل بودن ِ ما در جهان
ه ه دگرگونی ست
جز این ، چه فرق میان من وخًس ِ لب جوست ؟ ؟
ه

در این زمانه
ه ه که دنیا به چنگ کرکس هاست
خطاست
ه ه گر که کسی مهربان چنان آهوست

وفا
ه ه نبوده ه ه رهِ ه ه حاکمان ِ قدرتمند
حکومت و شرف در این میانه سنگ و سبوست

بکًن
ه ه تو پوست ِ آدمکشان ِ جاهل را
وگرنه او بکًنًد
ه ه از تو یک زمانی پوست

گرفته
ه ه بوی تعفن ه ه هوای میهن ِ من
به هر عقیده و دین ، هر تعصبی بد بوست

ه "زبان سرخ ه ه سر سبزه ه می دهد بر باد"ه
اگر که جان به ره ِ دوست می دهم نیکوست

بنازم
ه ه ه آن قلم ِ زیرکانه ی ه ه سعدی
هزار نکته ی دانش درون گفته ی اوست :
ه

ه" بُتا هلاک شود دوست درمحبت دوست
که زندگانی ِ او در هلاک بودن اوست "ه

۲۸.۰۲.۲۰۱۱



_____________________

No comments: