Sunday, January 1, 2012

Jahangir Sedaghatfar

___________________


Misha Gordin, Crowd #39
__________
جهانگیر صداقت فر

ه" خوش آهنگی ِ صوتِ دُهل از دور !"ه

ه...هنوز
ه ه ه ه تا زوالِ
ه ه ه ه ه ه ه هنوز
راز‌هایِ زبان بسته‌ی مرموز.
ه

***
هی‌
ه های
ه ه هوی!ه
چند رباط باقی‌ تا مقصدِ مقدّر،ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه تا پردیسِ سکوت ؟ه
چند منزل تا برکه‌ی سراب،ه
تا سراچه‌ی خاکیِ خواب
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه خواب
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه خواب ؟ه

کورمال،
ه
پرسان پرسان و سلّانه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه به آهنگِ دهلیزِ ظلمات
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه از "آستانه‌ی اجبار" می‌‌گذریم -ه
سرمست یا سرشکسته
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه در می‌‌گذریم.ه

سفر جنجالی بود و "از تهی سرشار"؛
ه
دشخواری تجربه گفتی‌ خوش بود امّا
اگر تو
ه ه تا مسافتِ یک فلسفه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه از معرکه دورترک ایستاده بوده باشی‌!ه

***

باری -
ه
به رغم زشتیِ ناکسان و
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه چشم تنگیِ دستِ سرنوشت،ه
هنوز
ه ه گذار از این گذرای بی‌ نظیر
معجزتی شگرف آفرین بود و بس زیبا؛
ه
و دریغا
که می‌‌تواند این دو سه‌ امروز
سخاوتمندانه زیبا باشد هنوز.
ه

***

سرودِ این همه ساز را امکانِ سماع بود
مگر در پرده‌ی تنهایی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه تنهایی
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه تنهایی.....ه

*********

تیبوران- ۲۶ دسامبر ۲۰۱۱




___________________

No comments: