Robab Moheb

__________________ 

Zhangye, China, from gemanji

___________________
رباب مُحب

«محاسبات را خط می‌زنم

 زنجیر‌ها را پاره می‌کنم

یقه­ ام را بالا می‌کشم

برمی‌گردم

تویِ این شکاف»

من

 پرده ­ام

پائین کشیده ­ام

تا جهنمی از کاغذ

در زمهریری از دفتر

با این‌ طره‌ها  که باد

 از آتش می­ چیند.

و این شکاف

پیراهنِ ژنده­ یِ من است

در آن مرگی می­ بارد

که مثلِ هیچ مرگی نیست

وقتی به آب­ هایم می ­زند

 پشتِ سُربیِ جیوه­ هایم

از حافظه ­یِ خسته­ یِ سال و ماه می­ گذرد

در آن خیابانی   که قوسِ کمرم بود:

آن گودیِ برهنه­   که در صحرا می ­رفت

آن گودیِ برهنه­    که با صدایِ هق ­هقِ استخوان­

  در صحرا می­ رفت

آن گودیِ برهنه­  که تا خانه­ هایِ شنی

 در صحرا می ­رفت

با یک سینه شعر

در دست­ هایِ کاغذی...

رباب محب / آدينه  ۲۰  دی ۱٣٨۷ -  ۹ ژانويه ۲۰۰۹

_______________________