Zobeydeh Hoseini

__________ 

Joan Miró, This Is the Color of My Dreams, 1925
__________

زبیده حسینی

از مجموعه شعر " نام تو آمدن است "/ نشر نصیرا1393

شعر اول

چهار ضلعی اند

شکیل  و مفید

ضروری اند برای رسیدن به نور

برای از خورشید به شب پریدن

برای وقت هایی که می زند به سرم

کوچه را به اتاق بیاورم /  درخت را به کمد

برگ برگ بریزم از هر جهت که فصل را به سال ببریم

در میانه بایستم که  از شب به قاب بپرد /  چهار بار

که هر بار از خواب  تو می پرد  چهار ماهه است

 لگد می زند به درد که بیفتد

دست را به جای چشم

آن سمت ِ صورتت نقاشی می کند که سمت ندارد

کنار عکس تو

کنار بغض تو در میدان

کنار دست تو بر ساحل

کنار ِ آنکه کناره گرفته از شانه  توی عکس نیفتد

به روزها که چهار ضلعی اند ، رفته ای

و از بین دو گوش 

و از بین دو فریاد ، می توانی  خطی بکشی / که قرینه شود  با نصف دیگرت

نیمی به دیوار

نیمِ دیگرش را به باد بدهیم

برود به آن جهت که می وزم از حرف

چهارگانه و خط خطی

بالا برود از شنیدن

از حجم ِ دست های تو در سطر

در جدولی

که مستطیل  ِ ممتد مدفون است

شعر دوم :

به گوشه ای بکش تنهایی ات را                      

آن گوشه تر   

آن جا که آفتاب       

که از پهلوی تو می افتد

آن جا که از سوراخ های انگشت    نور  می ریزد

و گیر می کند   نور به چیزی

و گیر می کند  نور به  گونه ای    

گیر می کند    به گونه ای     که اتفاق خودش را انداخته  توی رود

غرق شده توی رود____  خانه ای              

به همان گوشه ها بکش

و بیا

بر دارم از این مرگ

_____