Amir Hossein Teekany
____________________
_______________
امیرحسین تیکنی
لویاتان
من با شاخ گاوی غمگین در قلب
در برابر تو
با تن پوشی سفید و بلند
که پیشتر بر بند رخت شکوفه داده است
میلیون ها سال است
از آسمان روشن قایقی می گذرد، بی هیچ معجزه ای
کم کم، ایمان ما
به قطارهای طویل، کشتی های بزرگ، هواپیماهای غول
آسا
رنگ پریده و محو می شود
میلیون ها سال کم نیست
من با قطب نمایی از کار افتاده در دستم
تو با دامنی گلدار
که پیشتر آمادگاه زنبوران عسل بوده است.
نیمه شب ها
در اعماق دریا
در هم تنیده می شویم
همچون ماری بر زنجیرهای لنگری زنگار بسته
همچون هیولایی غمگین.
سپیده دمان
رد زخم گرم بال عقابی را در آسمان می بینیم
در بهت و شک
گسسته می شویم
پرت می شویم به جغرافیای سرخ زمین.
در جغرافیای سرخ زمین
به دنبال معجزه ی آخر می گردیم
و نومید
بر کرانه ی دریاها
برابر هم آشکار می شویم
میلیون ها سال است
این لعنتی از آسمان روشن می گذرد و هیچ
من با نقشه ای گنگ و مبهم
از آب های جهان در چشمم
تو با ترانه ای بر لب
که پیشتر آواز خنیاگرانی در اعماق دریا بوده است
▪
بندرعباس شهریور نود و چهار________________
1 comment:
Post a Comment