Para que tú me oigas -Pablo Neruda

_______________

پابلو نرودآ
___________________

فارسی : یاشار احد صارمی

5

پس مرا خواهی شنید تو
کلمه هایم
بعضا کم می آورند
شبیه رد پاهای پرنده های دریایی در ساحل

زنجیر ، زنگوله ی لول
برای دستانت ه ه نرم عین انگور

و من از دور به کلمه هایم خیره می شوم
بیشتر از من مال ِ تواند آنها
مثل شاخه های پیچکی که می پیچند دورِ دردهای من
انگار روی دیوار نمدار پیچده باشند
تنها مقصر این بازی بی رحم تویی
آنها از لانه ی تاریک من فرار می کنند
تو همه چیز را پر می کنی ، همه چیز را تو پر می کنی

جای خالی تو را قبلا آنها پر می کردند
و بیشتر از تو به غم های من عادت داشتند

حالا می خواهم آنها به تو بگویند حرفهایم را
تو را به شنیدنِ وادارند
چنانکه بخواهم بشنوی مرا

هوهوی روزمره ی باد نگران هنوز آنها را
گهگاه گردباد رویاها آنها را نفله می کند
و گوش تو به دیگر صداها در صدای دردمندِ من

گریستن لب های پیرزنی ، خونِ لطفا لطفنِ پیرزنی
دوستم بدار، محبوب،وِلم نکن ، با من بیا
با من بیا ای دوست،روی این امواج دلتنگی

اما کلمه هایم آغشته به رنگ عشق تو می شوند
و تو همه چیز را می گیری ، همه چیز را پر می کنی

من از آنها زنجیری به دارازی ابدیت درست می کنم
برای دست های سفید تو ، نرم مثل خوشه ی انگور

V

Para que tú me oigas
mis palabras
se adelgazan a veces
como las huellas de las gaviotas en las playas.
Collar, cascabel ebrio
para tus manos suaves como las uvas.
Y las miro lejanas mis palabras.
Más que mías son tuyas.
Van trepando en mi viejo dolor como las yedras.
Ellas trepan así por las paredes húmedas.
Eres tú la culpable de este juego sangriento.
Ellas están huyendo de mi guarida oscura.
Todo lo llenas tú, todo lo llenas.
Antes que tú poblaron la soledad que ocupas,
y están acostumbradas más que tú a mi tristeza.
Ahora quiero que digan lo que quiero decirte
para que tú las oigas como quiero que me oigas.
El viento de la angustia aún las suele arrastrar.
Huracanes de sueños aún a veces las tumban
Escuchas otras voces en mi voz dolorida.
Llanto de viejas bocas, sangre de viejas súplicas.
Ámame, compañera. No me abandones. Sígueme.
Sígueme, compañera, en esa ola de angustia.
Pero se van tiñendo con tu amor mis palabras.
Todo lo ocupas tú, todo lo ocupas.
Voy haciendo de todas un collar infinito
para tus blancas manos, suaves como las uvas.

___________