Roshanak Bigonah

___________

روشنک بيگناه

______________

شعر شماره ۳۲

ميان شب و آب قيرگون
داستان به پايان می رسد
صداها
رنگ می بازند
باز نمی گردی
ديگر باز نمی گردی
ميان تو و دريا
ارتفاع عميقی ست
کبوتر دستانت
بر ميله های سپيد چنگ می زنند
تا آبی شدن جهان
تا جزيره های کوچک
تا شنيدن آواز مبهم باد
در ميان کاج های سبز
گوش می سپاری و
چنگ می زنی .م

Aug 1998

HOLDEN - MA-USA

________________________________