Hamed Rahmati

---

Juan López de Ael


______________

حامد رحمتی

سرد و گرم
دنيا را در آغوش تو چشيده ام

بهار را مي رقصم
و زنبق ها را به موهايت مي آويزم

تابستان را به حال خود رها مي كنم
و مي سوزم ... از التهاب دستي كه در غبار گم مي شود

پاييز را در ميان خاكروبه ها ...
و كوچه هاي خلوت مي وزم با رنگ و رنگ ِ برگ ها

اما زمستان را از پشت پنجره تماشا مي كنم
با ژاكتي پشمي
و قهوه اي تلخ

______________