Robab Moheb

______

Doll's Head and Goat's Skull Max Dupain

____________

رباب محب

1

مرغِ بهشت را خواب می‌دیدم
شمعِ مرداب –ه
زرد، افتاد تویِ باغچه‌ام.ه

2

دستی که به من دادی پایم را شکست
حالا شفافیِ دندانِ نیشِ توست
ه ه ه ه ه ه ه بر نرمایِ تنِ بره.ه


3

انبوهِ زخم در شکاف
برهنه زیرِ تنت، ه ه مثلِ پوست
مثلِ مرداب ه ه ه ه در پرده‌یِ خاک

رویِ نازکایِ پلک‌هایم افتادی
ه ه ه ه ه ه ه ه خیالِ سبز در بنفشِ مرداب.ه


4

انگشتم ه ه ه ه بی‌نقره‌یِ ماه.
دلم ه ه ه ه ه ه بی‌پرسه‌یِ گل
سرم ه ه ه ه ه صد طبق دارد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه از بادهایِ تاریخی.ه



با رقصِ پلک
کمی چشم شوم
کمی از دایره – کج،ه
کج شوم
ه ه ه ه رویِ عکس‌هایِ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه تاریخی.ه



5


زیرِ پوستم تیغی هست
مچاله در خودش،ه
از چند گِره
چند مرد:ه

ه ه ه ه ه در کمرکشِ خود بایستند - انگار نگاه.ه
ه ه ه ه ه در ساعتِ صاعقه بلسیند شانه‌هایم -ه ه ه انگار دشت.ه


لایِ پنجه‌هایِ خاکیِ خودش
خاک در خودش مچاله است.ه
خاک
در
خودش
ه مچاله.ه

مچاله
لایِ پنجه‌هایِ خاکیِ خودش.ه


زیرِ پوستِ خاک تیغی هست
مچاله در خودش،ه
از چند گِره
چند باد.

ماه می دوهزارو نه میلادی/ استکهلم

___