Thursday, October 1, 2009

Zibahu Karbassi


________________


The Qutab Minar is not only an important tourist spot in Delhi

____________

زیباهو کربآسی



من
و نام هایم
هنوز ...ه




ه ه ه ه هه ه ه ه ه نه !ه
نُطفه
شکل
گرفت در بطنِ زیبایِ زمین
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه زن
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه آهو
زبرجدی در لخته ی زعفرآن
یاقوت سرخِ یمانی درخشید ه ه ه زیرِ ناف
زیرِ رگِ زندگی
سلام ! ه

در دوباره
آب گردان ها وارونه گردیدند
و
کتیبه ها
خط های معوجشان را
ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه قِی
ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه یا حی القیوم
و کِتمِ عدم در گلوی آویزها
ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه انا ربکم اِلی عَلی
هوآ ه ه ه ه هوآ گردان های گردن کج کرده ی سرگیجه

ه ه ه ه ه ه ه
اسقاطی ها درهای دوزخ دنی را گشودند
ه ه ه ه ه اسکناس !ه
ه ه ه ه ه ه ه فواره های شُر شُرِ آتش در فضا شنگیدند ه ه ه ه ه اسکناس !ه

من
این چشم
من
این دست
چشمی برای پوشیدن
ه ه ه ه ه دستی در نوازش
زمان کنار شانه هایم
سالار و سنگ
رگش من
ه ه ه ه ه پِی اش خودم ه ه ه ه ه صدا و استخوانش من

ه " نینه نینه چَه چَه ! ... "ه


آینه های چرخان
ه ه ه ه ه آینه های رقاصِ توو در تووی تنِ مان
آینه ها در عشق بازی با زی با زی با زی با

عشق ! ه
عشقم هامان در بیا

ه
" گالالی بالالی جوجه لی "ه

درک های ارغوانی
در پوست
مکم هایِ
می مکی می مکی می مکی
از
نوکِ پستان
تا
زیرِ
ناف
چاله هایِ رآن
چاه هایِ گُر
گردآن !ه
شبیه گربه ای ِ که بچه اش
را می لیسد
آخ
خیس و لیز
از
لیسِ لیس لیس های
گل بهی ات

چَه چَه
چَه چه این شهر و این ورِ مآ
چه چه این شهر وُ آن ورِ ماه
شهریور داغ ماهی که سرم را قمار عشق روی سینه اش می برد

آآآآ
فتابش من ه ه ه ه بآرانش خودم ه ه ضجه و آهش من

نینه نینه چَه چَه
عِشقش من ه ه ه ه ه معشوقش من ه ه ه ه ه عاشقش خودم

نینه نینه چه چه

می کولبانی ام
هه ه می کولبانی ه ه می کوبی درهایِ گریه ه رآ
از
روبرو
پشتِ سر
و
هر
کجایِ
از
ته
تا
ته
در
آمدن
و دوباره باز از تو چاره ای ندارم هات

و نام هایم حضورِ مکررِ من : ه


در مکرر و اصرار و مدام
و هنوز بند بندم پُر از:ه

آذر ، زی ، زآ ، گؤز، اَل ، گؤزه ل ، شنگ ، قشنگ ، شیر ، گِل ، خوش، خوشگل ، چشم ، دست ، نی، نا، نانای ، شینانای ، مان ، شامان ، بی، بیگم ، بوگام ، بوگام داسی ، خودم ، خودِ خودم ، خدام ، شیطانیم، بودم ، نبودم، دینم ، فرنگیس ، دینگآ ، نگار، نرگس، چوهره ای ، عنابی ، شمس ، قرمزی ، خورشید، یاغیش ، گونش ، باران ، هَجَر، دریا ، آسمان ، آفتاب ، زمین ، تان ،تاتان، توران، تاتاریم، زمان ، همه ی همه هایم ، وَ ، مرگم، زندگی ام، گوشم ، سئوگلی ، اُ ، اَوزان ، مست ، چشم های شراب ، میگون ، مله گیم ، پَریم، گل چهره ، گلناز ، گل اندام ، روز ، شب ، نیمه شب ، ناب ، آندآی، سامورای ، قیزیل گول ، طاووس دیوانه، گل سرخ، عقاب سرخ، دلی جیران ، جیدّان، سنگ ، گل سنگ ، اوخلو ، تپانجالی ، تموچین ، میو، میوآ ، دیوآ ، دَلیم ، کپنک ، سرویم ، اوجا بویلو، نینیم ، ممه لیم ،دولونای، دورنام، یارالی دورنا، شوشو، شازی ، شاشا، عنقا، لِی، شِی ، لیدی آ، دیل بیلمز، لیلا، نابات، شور، ماهور، سین ، لوکا، عشق ، معشوق، عاشق، دیده ، شنیده، مونقا،فوتازلی، دلی بولبول، سارای، مارال ، شَوه، داشقس، تبریز، ایران ، سولطان، پیریم، جیران ، زولیخام، شاققیلی بادام، گفته ، نهفته، رعنا، معنا، عشوه لی، اُودوم، دم ، سرین، سویوم، سپید، انتها، بی انتها، خوخانف، خوخانوآ، الیزا، الیزابت، یازی، نازی، میشقا، یاشی ، نوشته، کلمه، نفس ، آی ، لاهوت، بهشت، آم ، زیم، زم،سبلان، ساققیز، زیبا، دلم، آهوم، و ه ه ه ، زیباهوم ، هوهوهو، احد ، احدیم، یاشار، یاشاریم، یوخوم،همه ی راه ها و کوی و کوچه ها و گل ها و آسمان ها و رنگ ها و هوا و صدا و بی رنگی و سکوت، یار یار یار، دوست ، لبخند، عسل قند، معبد، بود، قارا قیز، قارا اوزوم، جان.ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه
و بِئِله
و بله
و هنوز و مدام
و اُولاجاق و گله جاق
تا همین دیشب ،ه
تا همیشه ی قرن های فردا
گفته و هنوز می گویدم مدام
نوشته و هنوز مدام
شنیده ایم و هنوز می شنویم . ه

گفتم که اینجا درز کرده باشد عرض. اگر رهگذری ، خودی ، غریبه ای خیال این نام ها بَرش داشت به حالِ خودش کمی گریه کند.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ههه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه هه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه ه ه ه

حالا من در این هیچی سالم ه ه ه لالی مطلق ه ه ه سکوت ه ه ه دراز به دراز در سپیدی خوابی مه آلود زیر این موج های سرده ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ههه ه ه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه هه ه ه ه ه هه ه ه ه ه هه ه ه ه ه ه ه ه ه
حالا من لای لاله هایِ لاله هایِ مغان
شُر شُرِ خونی که بند نمی آیم
به تو فکر می کنم
تنها با همین یگانه نام
خوشبخت ترین زن دنیام

_____________






1 comment:

آذر کیانی said...

سلام زیبای خوبم....زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست/....شوریدگی واژه ها اونا رو تا حد مرگ می بره انگار دیگه بالاتر ازاون واژه ها دیگه واژه یی نیست و ووو نیست در این شعر شور وشیفتگی....