Fariba Sedighim
_______________
فریبا صدیقیم
_____________________
شال
خیابان شال درازی است که دیروز از گردن زنی افتاد
باد و دل پیچه ی شال
تکیه داده به نیمکت،ه
تا گنجشک های سرگردان دانه بر چینند از میان دو سینه اش
زن و نیمکت؛ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه کج!ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ورق پاره ای درباد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه نگاه به فصل های سوزن سوزن
ه ه ه ه ه ه ه ه زن!ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه نگاه به درشکه ای که تکه تکه زمین را با خود می برد
تنها نشسته کنار خودش
کافیین یخ زده لای انگشت ها، لای چشم ها، گوش ها
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه و این همه؛ه
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه تلک... تلک.... دررگ هایش
این شال به بوف کور نشسته روی درخت چقدر می آید
این شال؛ه
وقتی که باد دورش می پیچد
وآن را روی گردن و چشم هایش تنگ تر می کند
____________________
1 comment:
سلام و این صحنه چقدر آشناست و خوب و خوب است.
Post a Comment