Friday, January 1, 2010

Manouchehr Yektai

_______________



منوچهر یکتایی


__________

دمِ سماع



با کوششی که نمی رسد ه ه ه در جنبشم
به خواستی که نمی انجامد
ه ه در گیرم

آغازهای روشن :
ه ه ه خواسته شد به نیرو، شفاف
انجام های آشفته :
ه ه ه تردیدی ، ناشونده
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه یکی از خود مایه می گذارم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه پذیرشی نمی خیزد
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه هزار از خود مایه می گذارم
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه یکی به میانه نمی رسم

بی اهریمن بمانی
ه ه ه ه ه مخاطب
سوی فصل بهاران
ه ه ه ه بگو
ه ه ه ه ه ه از چه سوست
پایان پائیزان
ه ه ه بگو
ه ه ه ه ه از کِی است ؟ه







______________

1 comment:

آذر کیانی said...

سلام. یکی از خود مایه می گذارم /پذیرشی نمی خیزد/هزار از خود مایه می گذارم/ یکی به میانه نمی رسم/........ سحر انگیز ست. کنتراست میان صورت ها و در دیالوگ شاعر با خود ، خیال انگیز تر میکند فضای این شعر را..ممنون