Azita Ghahreman

______________

آزیتا قهرمان
_______________
شبیه خوانیِ مشهد

 

بالای رودی که نیست خوابیده ؛جانور ِزخمی                             

شن می ریزد از پهلوی شکافته 

از درز وکناره‌هاش

هر سو خط مناره‌ها در باد خم می‌شود

خش ش ش ش ش می‌ریزد  و

                                 آب می‌برد

این شهر خمیده روی خودش

گلوله خورد ه و دارد تمام... وانا لله

این قصیده را دخیل بسته‌اند

به آینه‌های پاک دیوانه و صد ضربه شلاق درخفا

از هولِ اذان

آسمان آویزان به شاخه‌های غروب تا نریزد

و تابستان درخت ندارد

از فرط راه بندان

 از شدت  ِکلاغ

تنها خوبی‌اش همین که پشت پرده ِضامن آهو

با لحن بلند می‌شود ده بار باران نوشت

فوج کبوتر و بازار مرده روزعزا...

در عکس‌ها چه بغضی   می‌بینی؟

خواب‌ها سیاه پوشیده‌اند

پشت سر هرچه نگاه می کنم

اِشن و اقاقیا پیچ تمام کوچه‌ها

و آن مرد در باران آمد

با چاقو در دستش؛  هنوز

که از این طرف        بیا!!

ه * اشن : درختی از رده تبریزی و کبوده

______________

loreena mckennitt ~ gates of istanbul

___