Tuesday, June 1, 2010

Minoo Nosrat

___________________



مینو نصرت

_____________

1
انگشتانم جوهری ست
به هیچ سیبی نزدیک نمی شوم


2

فرصتی نبود
تا خوب در قعر چشمانت خیره شوم
عمرم خمیده راه رفت
تیله ی گم شده ای را بیابد


3

زندگی در زوایای تنگ
بازوانم را در آغوش گرفت
تا بدانم
ماهیان هم روزی از تنگ
بیرون می پرند


4

مرگ طعم شیرینی دارد
وقتی زندگی
تعبیر دیدن رویایی از تو باشد

5

خدایا!ه
چشمانت را تحویل بگیر
می خواهم کمی بخوابم

6

در جانم شناور است
جسد متورم زندگی
پروانه ای بر گیسویم می نشیند
به ساحل میرسم


7

تعریف تازه ای ندارم
دیگر فرقی نمی کند
عمر نوح داشته باشم
یا چهارده ماه پیشانی ام را در محاق بزایم
حباب دهان ماهیان قرمز
توپ بازی های من است
پاهایم ترس می جوند
تو خیال کن
زنی به زیبائی راه رفتن اش می نازد






________

amare-habeo:

Robert Schumann - Fantasie op.17



_____________

3 comments:

مهتاب کرانشه said...

مینو جان باز هم چشم امان روشن به سطرهای زیبای شعرت شد.
مرسی که شاعری

مریم اسحاقی said...

خدایا چشمانت را تحویل بگیر
می خواهم کمی بخوابم
...
دست مریزاد مینو.

پرستو ارسطو said...

نازنین
اگر حمل بر اغراق وزیاده گویی نشود دوست دارم بنویسم شعر ها ی مینو نصرت شناسنامه ی زن ایرانی است.در این اثار بزرگ وکوچک، عناصر مثبت و منفی فرهنگ مارا در قالب ها وتصاویری از حوادث ساده ولی مهم زندگی وجریان هستی آلبوم شده چون سخن شاعری معتقد به حقیقت وشفافیت در بیان است
وبا مهارت فهم پیش زمینه فکری انسان را عینیت می بخشی، با تأمل در این هفت سروده متوجه می شوم که
پیش از اینکه به خلق آنها بپردازی تبارنامه ی حقیقت وتعهد را ورق زده ودرون زیبای ات را مرور کرده ای که اینگونه حرف به حرف این سروده ها ریشه در اعماق آرزوهای سلامت و خواسته های مردمی قوم کهن ات دارد.

زبان ات مینو جان چون همیشه قصه پرداز احساسات ژرف وجهان بینی عمیق شاعرانگی ات شده ،زبانی آکنده از نمادورمز .

تفکرو اندیشه حاکم بر بر این شعر ها میدان تاخت وتاز شاعر وزن آزاد ه ای است که زیبایی و شکوه کلمه را می شناسد وارج می نهد ودر حفظ موجودیت این ارزشهای عمیق، آنهارا در آغوش ماندگاری می پرود شعر هفتم غوغا میکند
با درود واحترام نازنین ام