Sohrab Rahimi
__________________

A Gold Funeral Mask from the Sican Culture of Peru (800BC-1350AC)
_______________________________
سهراب رحیمی
سوگنامه ی سرباز گمنام
7
6
اینجا پیامبر مهربان؛ اورشلیم را از پل مشترک عبور نمی دهد . شهر میان رودخانه ها چنانکه روزنامه ها تقسیم می شود. کنار پیکرهای سوخته؛ آبششی در آرواره های خراشیده می لرزد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
5
شب های بسیاری نانوشته مانده اند. قصیده های بی بهار...لب ها؛ لبریز از عطش؛ نبوسیده؛ رفته اند. ه
2
شش قدم از لباس های سیاه فاصله می گیری.     جنازه ات روی سنگ ها نوازش می¬شود. رگ هایت پاهای خاموش  و زنبورها  در موهات زوزه می کشند. با قطار  کفن ازشهرهای شیمیایی گذشتی و خبر در  جنازه ها پیچید؛ غرقِ نسیمی  از ماه. کنار دست های تابستان؛ بوی  اکسیژن و  شعر, در شیشه های الکل فرو می رفت.ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه                         
6
اینجا پیامبر مهربان؛ اورشلیم را از پل مشترک عبور نمی دهد . شهر میان رودخانه ها چنانکه روزنامه ها تقسیم می شود. کنار پیکرهای سوخته؛ آبششی در آرواره های خراشیده می لرزد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
5
چشم ها؛ بوی شمعدانی را از یاد برده است. حالا برمی گردیم سمت مالیخولیایی که هندسه اش را رسم کرده . حالا سمت شیب های پرستو؛ از پله ها و باران. پلک های دور؛عشقی را می خواند که از گورستان باریده است.ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
4کنار این سنگر  تمام می شوی . اما انگار تمام نوشته هایت در مه گم شده اند. فقط می¬خواستی خودت باشی, جنازه ای که تورا بیادت می آورده ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
3شب های بسیاری نانوشته مانده اند. قصیده های بی بهار...لب ها؛ لبریز از عطش؛ نبوسیده؛ رفته اند. ه
2
مسافری، گُم مانده با ستون های مدور میان خاکریز. در خواب؛ از ارتفاع بالا می رود بر صفحه ی سفید؛ خطوط خاکستر را در باد می پاشد. کسی در باران... در رکویوم عزا؛ با سایه ها می رقصده ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه     
       1                                 مرا در این آبها بشویید. مرا  لای این کرباسها بپیچید.  تا ابد برایم شعر بخوانید. صدایم کنید تا میان ترانه ها  طنین شوم؛  تا از خواب بیهوده ی شما عبور کنم.ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه  ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه    
_____________
لينا شماميان، يمّا لا لا
___


No comments:
Post a Comment