Wednesday, December 1, 2010

Bahram Salahvarzi

__________________



Kalilah Va Dimn
__________________
بهرام سلاحورزی


فرهنگ لغت قورآباد سفلی ! ه


خيلي بايد شانس داشته باشم آ ن روزها كه استاد صدايم مي زد و اين افتخاررا نصيبم مي ساخت كه، بدوم . طوري كه آن زمان استادمي گفت: آن پدرسگ متوجه نشود ـ‌ منظورش ناظم دبيرستان بود ـ وبروم دستمالش را كه در خانه جا مانده بود .ازعيال مربوطه بگيرم و تند يا فرقي نمي كند زود برگردم دبيرستان .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
درست كه براي استاد فاصله زياد خانه اش و دبيرستان و نحيف بودن جثه من و سردي هوا اصلن مهم نبود . اما امروزكه به آن روزها و شانس بزرگي كه معمولن هفته اي يك بار به من رو مي آورد فكرمي كنم كمي تا قسمتي دلم براي خودم مي سوزد .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
با اين همه انصافا بازبه آن روزها كه بر مي گردم. مي بينم آوردن دستمال استاد ازخانه به مدرسه كه حتمن اگر امروز اتفاق مي افتاد مي بايست طي مراسم با شكوهي و حتمن با فرو شكوه وموزيك يا دست كم كم با سازودوهل صورت بگيرد افتخاري نيست كه به سادگي نصيب هربي سروپايي گردد خيلي به خودم مي بالم .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
تصورش را بفرمائيد در روزگاري كه من به چنين افتخار بزرگي نائل مي گرديدم دستمال چه جايگاهي در فرهنگ و حتا ادبيات ما داشته .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
شنيده ايد مي گويند: به خاطر دستمالي قيصريه را به آتش نمي كشند كه ؟ ه
تازه دستمال در آن زمان و درايامي خاص خود نشانه ي سلامت اخلاقي و اجتماعي بود هيچ ! متضمن سعادت و نيك بختي و حتا عامل سيه روزي و رسوايي بعضي ها هم مي شد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
جداازاين دستمال يزدي خود حكايتي داشت ودارد كه شايد شما هم تا حالا چند باري دستتان گرفته ايدو مزايايش را مي دانيد .
بنا براين نيازي به باز گفتش در اين جا نيست.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ه- كم كم داره دو قرانيتان مي افتد كه چه مي گويم . اما زياد دلتان را صابون نزنيد . به خدا جانمم برود بقيه اش رابرايتان نمي گويم.اصلن به درك كه همه داغ به دل قسمت هاي پورنوي كارمي شويد .اصلن كوفت وزهرمار گرفتيد كه اين همه به قسمت مجهول قضيه فكر مي كنيد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
نمي گويم ! جانتان هم به لب برسد بقيه اش را نمي گويم !- ه
كوركه نيستم دارم مي بينم دلتان مي سوزد. تازه ميدانم در آخر اين بي ادبي نوشتن هم استاد چگونه دچار حريق ميشود .
پس بقيه ماجرا را جوري ديگر برايتان مي گويم وداغ دستمال را به دلتان مي گذارم .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
تا من ازخانه استاد برمي گشتم و مثل موشي ـ كه بعضي وقت ها هم آب كشيده بود . ـ سر مي خوردم لاي دردبيرستان و كاملن هواسم بود كه ‌ـ‌ آن ... نه حالا كه استاد نيست، چرا من از قولش نقل فحش كنم .ــ ...كه ناظم نبيندم .- استاد با انگشت مباركش تمامي زواياي پيداو نهان وخلاصه اطراف واكناف دماغ مباركش رامثل ژول ورن به كاوش وتحقيق وپژوهش علمي وعملي نشسته بودوبه محض ورودم به كلاس،
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
اول مي پرسيد : ه
آن پدر سگ تو را كه نديد ؟ ه
نه آقا ! ه
خانه ، سفارشي نداشتند ؟ ه
نخير آقا ! ه
و آخرش با مهرباني هميشگي مي فرمودند كه برو بتمرگ سر جات . ه

من كه مي نشستم، استاد اول دستمال راورانداز مي كرد و بعد انگشتان مباركشان را كه ازآن همه كارعلمي وعملي خسته شده بودند لاي دستمال مي چرخاندند و ..
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
بقيه اش را نمي گويم . ه
ه ـ به درك كه دلتان مي سوزد.تازه به خاطر حرمت شاگرد استادي هم شده وجلو گيري از سوخت و سازاضافه استاد نبايد بگويم كه !-ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
مگر شما نمي دانيد استاد كارت سوخت ندارد و هر دفعه مي خواهد بنزين بزند مي گويد اي آقا...ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
اصلن مگرشما ازمن ارثي طلب داريد نمي خواهيد، بقيه نوشته را نخوانيد ، نخوانيد درك . تعهد نكرده ام كه همه چيز را بگويم !ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه

يك هفته استاد بدبختانه يا خوش بختانه نمي دانم . فراموش نكرده بود دستمالش را درخانه جا بگذارد. من كه رديف آخر كلاس مي نشستم هي خودم را جم و جور كردم كه بگويم :
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
آقا ، اجازه نمي خواهيد به ب بروم ... ه
آقا ، اجازه ... ه
اما، بدبختانه به شكلي غير ارادي مرتكب عملي شدم كه چشمتان روز بد نبيند . ه

هـ كوفت بازهم كه ذهنتان دارد بيراهه مي رود ـ ه

خواننده كه نبايد تا آخر نوشته درباره نويسنده حرفي بزند. فقط بايد بخواند . آنها كه بلد نيستند بخوانند نخوانند . بقيه هم صبر كنيد ببينم آخرش چه مي شود .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
اتفاقا اين قسمتش را كا مل توضيح ميدهم نمي خواهم بي خود موضوع را آناليز كنيد و در نهايت تفسير به راي فرمائيد. مسابقه فوتبال نيست كه.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
كوثرخرم آباد با دلبر قورآباد سفلي بازي ندارد كه شما بخواهيد مفسرش باشيد . قصه است پس گوش كنيد.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
هـ يعني چشمتان را باز كنيد و بقيه اش را بخوانيد . ـ ه
مي گفتم كه به شكلي غيرارادي، گفتم: استاد اجازه كه، استاد با غضب گفت: چي مي خواهي بگويي ؟ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
من كه دال ، دستمال سر زبانم بود و مي خواستم بگويم دستمال و استاد هم مي دانست مي خواهم بگويم آقا امروز دستمالتا ن.. هول برم داشت و ...ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
گفتم استاد اجازه بيايم درس هفته قبل را جواب بدهم . ه

هـ خجالت بكشيد ديديد اتفاقي كه فكر مي كرديد نيفاده است . ـ ه

استاد كه ازهمان نگاه اول متوجه شده بود دارم خراب مي كنم .گفت: ه
لازم نيست بتمرگ سر جات و من تمرگيدم و نتمرگيدم كه استاد گفت : ه
تو بايد جريمه شوي و هفته آينده دويست تا لغت بنويسي و به جاي تكليف به من ارائه دهي . ه

لغت، بدبختي هي كرت بميره . يه چه غلطي بي كردم ؟ چرا جريمه من كه دست به دستمال آوردنم خوب بود .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
دويس تا . خدايا دويس تا يعني چند تا . من اينهمه لغت را از كجا پيدا كنم . و.. ه

كه خدا خيريش دهد خود استاد به دادم رسيد و گفت : ميري پيش ننه ات ــ مادر بزرگم را مي گفت .ــ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ومي گويي برايت لغت قد يمي بگويد و تومي نويسي و مي آوري . ه
استاد بلافاصله برايم توضيح داد كه مثلا، مي نويسي ـ قناري - و بعد جلويش توضيح ميدهي. پرنده اي زرد رنگ است كه آوازي خوش داردوازاودر قفس نگهداري مي شود.ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
من كه از آن همه دانش وعلم استاد متحير مانده بودم دردل با خود گفتم : مليچك . مار مليك . گٌَ‏‏نج . ژر مار.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه

ه ـ ببخشيد، با شما نيستم ناراحت نشويد آن روز گفتم ژر مار! ـ ه

شب رفتم پيش ننه و گفتم ننه ، استاد گفته لغت برايش ببرم . ننه ي بيچاره كه نمي دانست لغت يعني چي . گفت به خدا روله تو خونه حتا يك لغت هم نداريم . به خدامن تا الان و درهمه عمرم يك دانه لغت نديده ام.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
هيچ اصلن نمي دانم لغت چه رنگي و چه شكلي است . ه
ننه آهي كشيد و گفت : اي روله لغت كه مال ما نيست . لغت مال لغت داران است . ننه يواش يواش داشت گره گلونيش ـ‌‌ روسري - راباز مي كرد و مي خواست ـ سر گريوه ـ بردارد كه :ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه

باغون كيكمم اويار ژيلم
هيچ لغت بلد نيس بيات وسيلم
يا مثلن
چي اشكار تير حرده مي لم و چرا ني
هر كه لغت بلد ني بنه خدا ني
يا اين كه : ه
مه كه نارم هيچ لغت نازم و چينه
لوئه لوءپرده دلم كل او و خينه

كه من گفتم ننه ، جان آقامه اين سر چراغ مويه نخوان . مگه خودت نميگي گريه شگون ندارد . و بعد خودم برايش توضيح دادم كه ننه لغت يه چيزيه كه به قول استاد يه معني ديگه ميده و بلافاصله لغت قناري را برايش توضيح دادم و و آنچه استاد به من ياد داده بود برايش گفتم .بعد هم براي اين كه ننه به قول مدر نيست هاي آن روز كاملا روشن شود . گفتم ننه ببين تو كه ميدوني - گمال - يعني چي ؟
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ننه گفت بله . ننه مثل عروس ها نگفت بعله . مثل خودش گفت بله ! ه
گفتم آفرين ننه ، حالا ما بايد براي - گمال - بنويسيم - گمال - يعني سگي بزرگ كه مثل آدم هايي كه سرماخورده اند و سينه اشان خراب است پارس مي كند و در جلو آبادي از آن به جاي دزد گيراستفاده مي كنند .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ننه كه داشت ـمرژنگش – مژه هايش ـ را صاف مي كرد، گفت خوب اين همه گفتي كه چي بشه ؟
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
من گفتم براي اين كه استاد خوشش بياد .ه ه
ننه ام گفت : ه

اكه دردي بكُشه ، اي اوساتِ . مررتيه سلموني كه اي همه اوسا اوسا ميكي بچه . خو بو معلمم !ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
نه! ننه استاد . نبايد بگويم معلم . درست نيست كه . ه

خلاصه ننه بيچاره نشست و تا يك هفته برايم گفت كيسل . ـ لاك پشت ـ كر ژنگ . - خرچنگ ـ دم كمچه . بچه قورباغه - مريژ . – مورچه- سي سرك . ـ سوسك - سي پريسك. ـ پرستو ـ
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ننه كه داشت مي گفت ... يه دفعه حواسش پرت شد وكم مانده بود بگويد: ك ... گزنك كه شكر خدا يادش آمد و زبانش را روي همان حرف ـ او - گاز گرفت و بقيه اش را نگفت. اما با عصابانيت گفت : راسي اي همه مريژو مارمليك . كر ژنگ و كيسله ، اوسات مي ها چي بكه ؟ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ه ـ مرض به چي مي خنديد . خوب ننه ي بيچاره داشت برايم لغت مي گفت . مثل شما بي تربيتي نمي كرد كه . ـه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
هفته بعد هنوز استاد درست جلو تخته سياه جابجا نشده بود و جيبش را وارسي نكرده بود كه من گفتم : استاد اجازه ...
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
استاد خوب كه دستش را توي جيبش چرخاند .... گفت بيا كارت دارم . ه
من گفتم استاد لغت برايتان آورده ام . ه
استاد گفت آنها را هم با خودت بياور . هفش برگ ورق امتحاني را جمع كردم و آمدم جلو كلاس .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
استاد لغت ها را گرفت و گفت دستمال و تا كيد كرد. فقط مواظب باش آن پدر سگ تو را نبيند!
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
وقتي بر گشتم دبيرستان ، آخر وقت كلاس بود. دستمال را به استاد دادم و سئوال هايش را جواب گفتم .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
نه آقا ! ه
نخير آقا! ه
مي خواستم بپرسم استاد لغت ها كه استاد يادش آمد بايد عصباني شود و با عصابانيت بگويد اين ها خوب نبودند بايد دويس تاي ديگر براي هفته بعد بياوري .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
دلم سوخت . هم براي خودم هم براي ننه ام كه خدايا مگر لغت نخود لوبيا است يا مگر من و ننه بيچاره ام گلاب برويتان بيولاكس - مسهل - خورديم كه بنشينيم و هي لغت توليد كنيم براي استاد ؟
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
اما، ترسيدم و هيچي نگفتم . ه
ننه به استاد فحش مي داد. من مي ترسيدم اگر لغت ها به دويس تا نرسند چي . حتمن ننه هم هي دلهره داشت كه لغت نامربوطي مثل ... از زبانش نپرد و آبروريزي كند.ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
هفته بعد و بعد و بعد ... ه

ه ـ به قول ننه سه نون . –سرطان - به چي اعتراض مي كنيد خوب يك سال تحصيلي تمام طول كشيده آنچه را دارم مي نويسم . حالا شما از تكرار سه تا هفته بعدش ناراحتيد . ناراحتيد به درك گفتم كه اگرحوصله نداريد نخوانيد . ـ ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
باشه حالا كه حوصله نداريد زود ترجمع ش مي كنم . خلاصه اش مي كنم اصلن .ه
آن سال استاد بي معرفتي كرد و نه بابت آن همه لغت كه برايش جمع كردم - هفته اي دويس تا – نه براي آن همه دستمال كه ... ونه براي چيزهاي ديگه به من نمره نداد ورفوزه شدم .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ه ـ خوب شد. دلتان خنك شد . فقط مي خواستيد من رفوزه بشوم . پس حالا آخرش راهم گوش كنيد . - بخوانيد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه

سال بعد آقايي كه بعد از چهل سال هنوز نتوانسته ام اسم كوچكش رادرست تلفظ كنم اما ، مي دانم فاميليش شيرازي بود. مي آمد توي راديو تهران و هي از استاد اسم مي برد و هي لغت هايي كه ننه برايم توضيح داده بود و من نوشته بودم مي خواند وهي دلم را مي سوزاند . با شروع كار آن برنامه واز آن به بعد ديگر استاد به دبيرستان نيامد كه نيامد.
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
حالا استاد واقعا شده بود محقق و پژوهشگر. شايد باورتان نشود اما، به خدا راست مي گويم .استاد چنان كارش گرفته بود كه علاوه بر لغت و نوشتن كتاب هاي چند كيلويي در باره اين ساختمان و آن ساختمان با كمك كار بلد هاي علم چوپاني ، سنگ تراشي وكوه نوردي به كار اكتشاف پراخت و چنان در اين ـ كاراكتر- پيش رفت كه حتا انسان هم كشف كرد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
آن هم نه يكي دوتا . اوهه ، يك عالمه .ه
استاد دركنار كارـ كشافي ـ كه كلي هم برايش نان و آب و گوشت و ميوه و ماشين وخانه و خلاصه هرچي دلش مي خواست داشت. هر ازگاه پشت قلم مي نشست و با نوشتن نامه اي براي ساواك پته ديگران را هم روي آب مي ريخت و كار را تا آنجا پيش مي برد كه روي خيلي ها از جمله خود من را ـ چند بار- كم كرد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
بعد از اين كه استاد خيلي اوج گرفت و هي مثل فواره رفت و رفت بالا . رژيم سرنگون شد. با سر نگوني رژيم . استاد هم پس از مدتي زندگي ـ آرتيستي .ـ آخر به اين نتيجه رسيد كه آب و هواي مديترانه اي زياد برايش خوب نيست وبايد تن به سفر بسپارد . ـ دبير جغرافيايمان آن موقع مي گفت آب و هواي ايران مد يترانه اي است .ـ نميدانم اگردرست نيست به من مربوط نمي شود.ـ خوشبختانه عاقبت انديشي و ـ كشافي - هاي گذشته ـ استاد اينجا به دادش رسيد و كمكش كرد تا آنسوي آب ها و نزد پري رويان و مه پيكران كاشانه اي كلنگي دست و پا كند و ما بقي عمر را نصف ، نصف مساوي آنسوي و اينسوي جهان سپري سازد .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
استاد كه آن روزگار و امروزهم هرگز نخواسته جز وجود مباركشان سر به تن كسي باشد هر ازگاه با بلد بودن راز ورمز زيبا شناسي ، پرده مستوري را كنار زده ، خودي مي نماياند كه يعني من هستم . پس چون هستم . هستم !
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
ه ـ مرض كمي تحمل كنيد الان تمامش مي كنم . مگر دكارت نمي گويد: . هستم . خوب استاد هم همين را مي گويد ديگر.استاد كه از دكارت كمتر نيست بدبختا چرا هيچ وقت نمي خواهيد قدر داشته هاي خود را بدانيدو هميشه فكر مي كنيد فقط غربي ها خوبند و مي توانند بگويند من هستم .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
گفتم : استاد مي گويند من هستم ! پس هستش ! ه
كار بدي كه نمي كند . دور از جانشان مگر توقع داريد برود سر بگذارد كنارجمال زاده و هدايت و تو غريبي گور گم بميرد . اين كه نميشود .اصلن شما مرض داريد . حسوديد چشم نداريد ببينيد استاد گاه گاهي به واسطه بعضي ها وكامنتي حالي از من وآن بعضي هاي ديگر مي گيرد .ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
خوب بايد هم بگيرد . خوب هم بگيرد . ه
گفتم حوصله داشته باشيد الان تما مش مي كنم ديديد كردم . ه

لطفا ، فقط مواظب باشيد بچه هاي زيرشش سال اين نوشته را نخوانند چون بعضي وقتا ، نوع گرفتن استاد كمي بد آموزي دارد .
ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه






___

Usman Khan - Raga Pahadi (Sitar)


_______________

No comments: