Mahtab Keransheh

__________________

Maurice Tabard
________________
مهتاب کرانشه

نشسته شور ِ شور و مدام نفس نفس می زند

چهره ات در راه راه ارغوانی ماجرا فرو رفته
افتاده بالای مجلس کسی
کسی از جنس حرف های بعد از فریب
ه- تو می خواستی اش؟ه
ه- نه مثل من
نه نباید چیزی باشم به غیراز پوست طلایی خودم. از جنس آن کس نبودم /نه نیستم !ه
پس به نقطه رسیدیم
به این حیاط پر ازله له ِ پرنده و باد
با اشاره های کوتاه/ نشانه های پرت / سطرهای پف کرده / آدم های نما
کبود/ کبود/ کبود
و سکوتی که بر کف اش می خزید
به جایی در عقب گرد خودم
جایی که مهم نبود!ه
ه- در رگ های پیرایه مند دلم نشستی / نشستی / نشستی ...ه
سرخ شدی و ترکید این آوار
در نفس های تو
شورِ شور
ه- تو چهره ات کجا افتاده بود
بالای مجلس چه کسی !؟ه

____