Sunday, April 1, 2012

Sohrab Rahimi

_____________________

Joon Kim, Bird Land Swarovski, 2008
______________________
سهراب رحیمی
ویتگنشتاین


چطور مي توانم به چشمهايم اعتماد كنم وقتي انگشت هايم را ده تا مي بيند.ه
چطور مي توانم حتي به ويتگنشتاين اعتماد كنم؟ه
ادامه اش با تو
به ويتنگنشتاين اعتماد نكن!
ه
پروانه اي خودش را در بيداري پنهان كرده است
ادامه اش با تو
انگشتهايم را يك بار ديگر مي شمارم
تمام مي شوند
چگونه مي شود چيزي را كه تمام شده است شمرد؟
ه
ادامه اش با تو

به اعداد اعتماد نكن!
ه
شمارش معكوس اعداد،
با زي ي زبانشناس زبردستي ست
كه كلمه ها را هضم كرده است.
به كلمه هم اعتماد نكن
ادامه اش با تو

امواج صوتي در فركانس هاي هوايي،
ه
ادامه ي جيغ هاي روز و شكلك هاي شبند
از شب فرار كن
به روز اعتماد نكن
ادامه اش با من.
ه

عسل به طعم دهان است و شكوفه، به زير باران
عسل را تف كن!
ه
شكوفه را زير باران لگد كن
ادامه اش با من

با قيف قافيه بساز
با قافيه، قيف را از سر گشادش بزن
چون بوقي كه قارقار مي كند
صداي كلاغ شو
از حومه هاي نيمه شب سرازير شو به ورد ورود دست
ادامه اش با تو
تمام اين شعر، ترانه ي من و توست
من نقطه مي گذارم؛ نقطه چين مي شوم
ادامه و تكميل كارنامه اش با تو.
ه





_______________

No comments: