Mahtab Keransheh
_______________
مهتاب کرانشه
____________________
مولای
مولانا
من و
مجموعه ی بی جای این دنیا
من و جمعی
با تار زلفان
من و دست
ها / دست ها... دست های تو که می آیند
ساعت ، یک و بیست دقیقه از هر روز
ساعت
،کمی تب دار تر
ساعت ،از
شرِ هر چه پر شتاب تر
و من به نادمان این خیابان خندیدم
به روحی
که در فغانش هوای دار
در سراشیب این
کهنه کاسبان شعر و آواز
با شره
های شفق / بی یال و کوپال
من واین
چشم های بیا بیا
مولای مولانا
در بزم
خودش
زنی برای خواندن سیاوشان
با چهره های بودِ استخوانی در شام غریبان حس و
حساسیت
شوری که بر روی شاهرخ اش بود
سای
ساحران
با
من وچشم هاش /چشم هاش...چشم های تو که می آیند
_____
No comments:
Post a Comment