چند لحظه تمام
دلایلی که برای گریه دارید کنار بگذارید. ما بایستی روی راه و روش درست گریه کردن
تمرکز کنیم. چیزی اصولی که به گریه معنایی بدهد نه به هیاهویی پرآشوب تبدیلش کند و
نه با شباهتی ملال آور و موازی توهینی به
لبخند باشد . عموما گریه بطور معمول شامل
یک انقباض سراسری در چهره است که با اشک وآب دماغ همراهی می شود و نهایتن به هق هقی ختم می شود که به یک انفجار پرقدرت در عمق لوله
های بینی منجر خواهد شد .
طبق دستور برای گریه همه تخیلات ر ا به سمت خودتان برگردانید واگر امکان این برگشت
برا ی تطابق داشتن با اصول دنیای امروزی میسر نیست ؛ اردکی را مجسم کنید که از
مورچه های ریز پوشیده شده یا خلیج هایی در تنگه ماژلا ن که تا به حال پای هیچ دریانوردی
به آن جا نرسیده .
اشک ها خودشان می ایند صورت را با دو دست
به حالتی آرایشی بپوشانید ؛ کف دست ها به
سمت داخل . بچه هایی هم هستند که موقع گریه آستین لباسشان را به دماغ می کشند ؛
ترجیجا کنج اتاق کز می کنند . میانگین گریه به طور معمول : سه دقیقه .
No comments:
Post a Comment