Hassan Alizadeh
_______________
__________
حسن عالیزاده
نشانه ها
سپید می زند از نوربرف :
شیشه ها
تونیستی !
تو هستی و رنگِ حرف !
سیاه :
رویای ریشه ها
|
باران دهان و دست تو را
شست
دستت چه بی گناه بود
و آن دهان که جز دروغ نمی
گفت
یک برگ سبز کف دستم
گذاشتم
یک دانه روی لبت
سرخ
چترم گشوده بود فراز سرم
سیاه
کازانُوا
این هرزه گردی تازه
چون عشق های کهنه بی مزه
افتاده ازنفس
در پیله ای هنوزکمی گرم
این برگ عیش ...
دندانه های بی ریخت.
_____________
No comments:
Post a Comment