Azadeh Davachi

_____________

Kimiko Yoshida, The Turkmenistan Bride, early XX th Century. Self-portrait, 2005
______________

آزآده دواچی

1

روی دیواری که از خانه تو می آید
خط می کشم
سرم را قایم می کنم
تا کسی مرا نبیند
شقیقه ام که به نگاه تو وصل شد
در تاریکی خشکید

2

ماهی ها
از دریچه ام آویزانند
سماوری خروشان کنارم حرف می زند
پدرکهنه ام را
از لای پنجره ها برمی دارم
و
می روم

3

انگار خواب می بینم
که دو کبوتر در مردمکم پر می زنند
کوه در دهانم ذوب می شود
و چشمه در هوایم خشک
باید خودم را به تو نشان دهم

4

قرن ها پیش
جرأت نفس هایت
ا ز تخته سنگ ها بیرونم آورد
و تو
مثل آرزویی قدیمی
از سردی دستانم آویزان شدی

5

من قدیمی ام
من فسیل آخرین گیاهی ام
که تو می شناختی اش
و رفتم
وقتی تو خواب بودی
و همه کرکره ها از سمت خانه ات
خط خورد
چه قدر زود پیر شدم
و کوه های مذابم
در روشنی چشمانت تلف شد

_________________